چرا ایالات متحده آمریکا فلوراید موجود در خمیر دندان را جدی می‌گیرد؟

پیشینه تاریخی فلوراید در سلامت دهان و دندان ایالات متحده

استفاده از فلوراید در دندانپزشکی آمریکا به اوایل قرن بیستم برمی‌گردد، زمانی که دکتر فردریک مک‌کی «لکه قهوه‌ای کلرادو» را شناسایی کرد که بعداً به فلوراید طبیعی بیش از حد در آب مرتبط شد. در سال ۱۹۴۵، گرند رپیدز، میشیگان اولین شهر در جهان بود که به منبع آب عمومی خود فلوراید اضافه کرد و شواهد روشنی ارائه داد که فلوراید باعث کاهش پوسیدگی دندان می‌شود. تا دهه ۱۹۷۰، بیش از ۱۰۰ میلیون آمریکایی آب حاوی فلوراید دریافت می‌کردند و تحقیقات به سرعت به سمت ترکیب فلوراید در خمیر دندان معطوف شد.

در سال ۱۹۵۶، شرکت پروکتر اند گمبل، اولین خمیردندان حاوی فلوراید در سطح ملی، کرست را معرفی کرد. کرست در سال ۱۹۶۰ نشان تایید انجمن دندانپزشکی آمریکا را دریافت کرد و باعث شد سایر برندها نیز از این الگو پیروی کنند. تا دهه ۱۹۷۰، فلوراید به عنوان ماده استاندارد ضد پوسیدگی دندان تثبیت شد و تقریباً هر خمیردندان رایج در قفسه‌های ایالات متحده حاوی فلوراید بود.

کاربرد و مقررات

پذیرش خمیردندان فلوراید در بازار آمریکا

پس از عرضه موفقیت‌آمیز کرست، بازار خمیردندان ایالات متحده دستخوش تحول سریعی شد. تا دهه ۱۹۸۰، تقریباً هر برند اصلی، فرمولاسیون فلوراید را ارائه می‌داد و استقبال مصرف‌کنندگان از آن افزایش یافت. بررسی‌های بازار در دهه ۱۹۹۰ نشان داد که بیش از ۹۰٪ از کودکان و بزرگسالان آمریکایی با خمیردندان حاوی فلوراید مسواک می‌زنند. امروزه، قفسه‌های سوپرمارکت‌ها تحت سلطه محصولات مبتنی بر فلوراید هستند که ناشی از توصیه‌های اکید دندانپزشکان و الزام به اینکه هر خمیردندانی که دارای مهر ADA است باید حاوی فلوراید باشد، می‌باشد.

چارچوب نظارتی حاکم بر فلوراید در خمیر دندان

در ایالات متحده، خمیردندان حاوی فلوراید به عنوان یک داروی بدون نسخه (OTC) تحت نظارت مونوگراف ضد پوسیدگی (21 CFR 355) سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) است. FDA ترکیبات خاص فلوراید - مانند سدیم فلوراید، سدیم مونوفلوروفسفات و استانوس فلوراید - را در غلظت‌های تنظیم‌شده مجاز می‌داند. فرمولاسیون‌های استاندارد خمیردندان به تقریباً 850 تا 1150 ppm فلوراید (0.085% تا 0.115% یون فلوراید) محدود می‌شوند. دسته "فلوراید بالا" (تا 1500 ppm) فقط با هشدارهای ایمنی اضافی مجاز است. هر چیزی بالاتر از 1500 ppm نیاز به نسخه دارد.

الزامات برچسب‌گذاری نیز به همان اندازه سختگیرانه است. خمیردندان باید به وضوح خود را به عنوان "ضد پوسیدگی" یا "فلوراید" در نام محصول معرفی کند، ماده فعال فلوراید و درصد آن را فهرست کند و یک هشدار ایمنی کودک را در زیر "اطلاعات دارو" نمایش دهد: "دور از دسترس کودکان زیر 6 سال نگهداری شود. اگر بیش از مقدار مورد استفاده برای مسواک زدن به طور تصادفی بلعیده شود، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید یا با مرکز کنترل مسمومیت تماس بگیرید." دستورالعمل استفاده - مانند مسواک زدن دو بار در روز و نظارت بر کودکان زیر 6 سال - نیز الزامی است. این قوانین تضمین می‌کنند که مصرف‌کنندگان راهنمایی روشنی در مورد استفاده ایمن و مؤثر از فلوراید دریافت کنند.

اثربخشی و ایمنی

مزایا و اثربخشی بهداشت عمومی

دهه‌ها تحقیق نشان می‌دهد که خمیردندان حاوی فلوراید به طور قابل توجهی پوسیدگی دندان را کاهش می‌دهد. یک بررسی برجسته از سوی Cochrane Collaboration نشان داد که خمیردندان حاوی فلوراید (≥1000 ppm) در پیشگیری از پوسیدگی دندان در کودکان مؤثرتر از جایگزین‌های بدون فلوراید عمل می‌کند. به طور متوسط، مسواک زدن دو بار در روز با خمیردندان حاوی فلوراید، خطر پوسیدگی را 14 تا 30 درصد کاهش می‌دهد. عملکرد موضعی فلوراید به معدنی‌سازی مجدد مینای دندان کمک می‌کند و هنگامی که با آب حاوی فلوراید ترکیب شود، می‌تواند پوسیدگی را در سطح جمعیت تا 25 درصد کاهش دهد. این نتایج در کشورهای مختلف جهان منعکس شده است و خمیردندان حاوی فلوراید را به عنوان یکی از مقرون به صرفه‌ترین مداخلات بهداشت عمومی برای سلامت دهان و دندان تأیید می‌کند.

نگرانی‌ها و اختلافات ایمنی

نگرانی اصلی در مورد ایمنی خمیردندان‌های حاوی فلوراید، قرار گرفتن بیش از حد در معرض آن در کودکان خردسال است که می‌تواند منجر به فلوروزیس دندانی (لکه‌های سفید یا قهوه‌ای روی دندان‌ها) شود. داده‌های ایالات متحده از سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ نشان می‌دهد که حدود ۴۰٪ از نوجوانان درجاتی از فلوروزیس را نشان می‌دهند، اگرچه بیشتر موارد خفیف و صرفاً مربوط به زیبایی هستند. برای به حداقل رساندن خطر، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی توصیه می‌کنند برای کودکان زیر ۳ سال از خمیردندان به اندازه «دانه برنج» و برای سنین ۳ تا ۶ سال از خمیردندان به اندازه «نخود» استفاده شود، با نظارت بزرگسالان برای جلوگیری از بلع.

مسمومیت حاد با فلوراید از خمیردندان بسیار نادر است و نیاز به بلعیدن مقادیر زیادی از آن دارد. سازمان‌های بهداشتی پیشرو - از جمله CDC، ADA و آکادمی اطفال آمریکا - تأیید می‌کنند که خمیردندان حاوی فلوراید در صورت استفاده طبق دستورالعمل، بی‌خطر است. در حالی که تعداد انگشت‌شماری از مطالعات، سؤالاتی را در مورد تأثیر فلوراید بر رشد عصبی در سطوح بالای مواجهه مطرح کرده‌اند، این مواجهه‌ها بسیار بیشتر از مقداری است که کودک از خمیردندان یا آب حاوی فلوراید دریافت می‌کند.

خلاصه اینکه

وقتی والدین دستورالعمل‌های استفاده روی برچسب را رعایت کنند، خطر آسیب سیستمیک ناچیز است.

اقدامات سیاسی و حقوقی اخیر در ایالات متحده

در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵، چندین ایالت به سمت ممنوعیت فلوریداسیون آب آشامیدنی عمومی حرکت کردند - اقدامی که تأثیرات غیرمستقیمی بر وابستگی عمومی به خمیردندان‌های حاوی فلوراید دارد. به عنوان مثال، یوتا و فلوریدا قوانینی را تصویب کردند که فلوریداسیون آب را ممنوع می‌کرد و باعث اعتراضات شدید متخصصان دندانپزشکی و بهداشت عمومی شد که هشدار می‌دهند حذف فلوراید احتمالاً باعث افزایش پوسیدگی دندان، به ویژه در میان کودکان، می‌شود. یک قاضی فدرال همچنین با استناد به مطالعات انجام شده در مورد اثرات بالقوه عصبی-رشدی، به سازمان حفاظت از محیط زیست دستور داد تا استانداردهای فلوراید آب آشامیدنی را دوباره ارزیابی کند. در حالی که این حکم در حال تجدیدنظرخواهی است، CDC و ADA مجدداً تأیید کردند که فلوریداسیون همچنان یکی از دستاوردهای برتر بهداشت عمومی در تاریخ ایالات متحده است.

بررسی قانونی بازاریابی خمیردندان نیز تشدید شده است. در اوایل سال 2025، دعاوی دسته جمعی علیه تولیدکنندگان اصلی خمیردندان مطرح شد که ادعا می‌کردند بازاریابی «فریبنده» برای کودکان انجام می‌شود - ادعاهایی مبنی بر اینکه خمیردندان‌های طعم‌دار و با برند کارتونی، بلعیدن را تشویق کرده و والدین را گمراه می‌کنند. دادستان کل تگزاس تحقیقاتی را در مورد اینکه آیا بسته‌بندی و تبلیغات، دستورالعمل‌های FDA در مورد استفاده از فلوراید را نقض می‌کنند یا خیر، آغاز کرد. ADA با تکرار این موضوع که خمیردندان فلورسنت، که تحت نظارت استفاده شود، هم ایمن و هم مؤثر است، پاسخ داد.

واکنش صنعت و بهترین شیوه‌ها

تولیدکنندگان بزرگ خمیردندان - مانند Colgate-Palmolive و Procter & Gamble - بر رعایت دقیق الزامات مونوگراف FDA، آزمایش دقیق مواد تشکیل‌دهنده و برچسب‌گذاری واضح تأکید دارند. آن‌ها مهر پذیرش ADA را به طور برجسته روی بسته‌بندی نشان می‌دهند تا مصرف‌کنندگان را از اعتبارسنجی شخص ثالث مطمئن سازند. تولیدکنندگان همچنین درپوش‌های مقاوم در برابر کودک و دستورالعمل‌های دوز را برای به حداقل رساندن خطرات بلع ارائه می‌دهند. پس از چالش‌های قانونی اخیر، گروه‌های صنعتی راهنمایی‌هایی را در مورد استفاده ایمن تقویت کرده‌اند: بزرگسالان باید بر کودکان زیر 6 سال نظارت داشته باشند و مقادیر توصیه‌شده خمیردندان (به اندازه دانه برنج یا نخود فرنگی) باید به شدت رعایت شود.

علاوه بر برندهای رایج، برخی از شرکت‌های «طبیعی» یا تخصصی، خمیردندان‌های بدون فلوراید را برای برآوردن تقاضای مصرف‌کنندگان ارائه می‌دهند. با این حال، این محصولات ادعای ضد پوسیدگی ندارند و ممکن است به همان میزان از پوسیدگی جلوگیری نکنند. در مجموع، موضع این صنعت واضح است: خمیردندان‌های حاوی فلوراید همچنان مؤثرترین خط مقدم دفاع در برابر پوسیدگی هستند و تولیدکنندگان به بهبود برچسب‌گذاری، بسته‌بندی و تلاش‌های آموزشی برای اطمینان از استفاده ایمن و آگاهانه ادامه خواهند داد.

دیدگاه‌های جهانی در مورد مقررات مربوط به فلوراید

در سطح جهانی، اجماع گسترده‌ای در مورد مزایای خمیردندان حاوی فلوراید وجود دارد، اگرچه جزئیات نظارتی متفاوت است. در اتحادیه اروپا، خمیردندان‌ها به عنوان لوازم آرایشی طبقه‌بندی می‌شوند و حداکثر میزان فلوراید آنها ۱۵۰۰ ppm است. فرمولاسیون‌های مخصوص کودکان اغلب حاوی ۵۰۰ تا ۶۰۰ ppm فلوراید هستند تا خطر فلوروزیس را کاهش دهند. از آنجایی که تنها حدود ۳٪ از اروپایی‌ها آب حاوی فلوراید دریافت می‌کنند، خمیردندان حاوی فلوراید نقش مهمی در پیشگیری از پوسیدگی ایفا می‌کند. مقررات کانادا نیز مشابه ایالات متحده است و خمیردندان ضد پوسیدگی را به عنوان یک داروی بدون نسخه در نظر می‌گیرد و دستورالعمل‌های دوز یکسانی را برای کودکان تأیید می‌کند. استرالیا تا ۱۴۵۰ ppm فلوراید را در خمیردندان مجاز می‌داند و به شدت از فلورایده کردن آب جامعه حمایت می‌کند. نهادهای بین‌المللی، از جمله سازمان بهداشت جهانی، استفاده از خمیردندان با ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ ppm فلوراید را در مناطقی که آب آنها فاقد فلوراید است، توصیه می‌کنند. به طور خلاصه، در حالی که طبقه‌بندی و اجرا کمی متفاوت است، خمیردندان حاوی فلوراید به طور جهانی برای سلامت دهان و دندان ضروری شناخته شده است.